Onderweg naar Limburg wordt het op de A73 tussen Nijmegen en Venlo erg donker in de lucht en even later begint het inderdaad behoorlijk te regenen. Goed voor het land en gelukkig voor ons blijkt het maar een lokale bui te zijn. Als we om 9:30 uur door Tienray rijden en we ons ontbijt halen bij Jan Linders spettert het alleen nog wat en is het ook behoorlijk afgekoeld, het is met 15 graden zelfs best fris.
Om 9:45 uur parkeren we de auto bij de kerk in Swolgen, tegenover de bushalte waar we vorige week aan het eind van etappe 20 instapten en waar we vanmiddag weer uit zullen stappen. Het is stil en rustig in het dorpje en rond 10:00 uur vertrekken we, begeleid door de goede wensen van een vriendelijke dorpsbewoner. Na drie straten lopen we het bos in en al snel lopen we ons lekker warm.
We steken de Swolgenderheide over en verbazen ons hoe de regen alle kleuren en geuren in het bos zo fris heeft gemaakt. Vooral alles wat vochtig en groen is steekt vrolijk af tegen de donkere achtergrond. Kleine blaadjes op de grond in allerlei kleuren en tinten vormen een wonderlijk tapijt dat voor een mozaïek niet onder doet.
We lopen langs het Schuitwater, een natuurgebied rond een oude Maasmeander met steile oeverwanden en broekbossen (nog nooit van gehoord) die toegankelijk zijn dankzij houten vlonders. Een prachtig gebied onder een opentrekkende lucht waar de zon waterig doorheen begint te schijnen.
We passeren ook een boomkwekerij, waar jonge boompjes strak in het gelid staan. Mooi om naar het lijnenspel te kijken. We buigen daarna weer af naar een smal bospad en luisteren inderdaad naar de stilte, zoals het bankje zegt.
Rond 11:30 uur komen we langs het huis van Jan en Ria van Eijk. Zij blijken hun erf, schuur en terras te hebben omgedoopt tot Het Pieterpadbankje. Ontzettend leuk gedaan en enorm vriendelijk en gastvrij. We hebben er een half uurtje gezeten en werden door de gastvrouw getrakteerd op koffie, thee en een huisgemaakte Limburgse blauwe bessen vlaai (die leveren paarse vlekken op als je ze op je lichte broek laat vallen).
We konden ook water tappen en water wegbrengen, want zelfs het toilet in hun huis stellen ze beschikbaar aan fietsers en wandelaars. Dit alles in ruil voor een vrije gift. We raakten aan de praat met een ander stel dat een paar minuten na ons arriveerde. Ze bleken uit Limmen (bij Alkmaar) te komen. We deelden ervaringen en wisselden verhalen uit. Hoe leuk.
Na deze vroege, ongeplande stop geven we flink gas, want het is nog steeds lekker koel wandelweer en de zon begint steeds uitbundiger te schijnen. We besluiten in één ruk naar de veerpont voorbij Grubbenvorst te lopen, een kilometer of 7 verderop. We zijn dan goed over de helft en benutten de middag voor het stuk aan de overkant van de Maas richting Venlo als het waarschijnlijk warmer zal zijn.
Onderweg komen we meerdere kapelletjes tegen, waarvan we er een paar kort bezoeken en het gastenboek met goede wensen aanvullen. Ook genieten we weer van het grappige accent van Michelle Dusseldorp (die overigens erg zinvolle dingen zegt over het belang van ontspanning, rust en structuur in je leven) in deel 2 van een podcastserie over dit onderwerp.
Rond 13:00 uur lopen we Grubbenvorst in, een gezellig en gemoedelijk dorp. Op z'n Limburgs een muziekkoepel waar de fanfare regelmatig speelt. Er staat ook een groot, oud nonnenklooster in het dorp dat inmiddels verbouwd is tot zorgappartementencomplex. Tjitske weet hier goed de weg, zoals uit de foto blijkt.
In het dorp staat een carrilon dat vroeger op het klooster stond. Het is van de sloop gered, door dorpsbewoners opgeknapt en geadopteerd en het speelt elk uur een vrolijk liedje. In de zuil is het complete mechanisme te zien, inclusief de speeltrommel.
We laten het dorp achter ons en lopen door de uiterwaarden richting het veer Grubbenvorst-Velden. We verbazen ons over een paal waarop de hoogste waterstanden uit het verleden staan. In 1993 en 1995 heeft het water hier echt onvoorstelbaar hoog gestaan. Een contrast met nu, de Maas staat zo laag en is daardoor zo smal dat je er met een polsstok bijna overheen kunt springen. Voor € 0,50 per persoon zet de veerbaas ons met droge voeten over. Altijd lekker, op het water!
Aan de overkant van de Maas lopen we achter Velden langs. We lezen in de Pieterpadgids dat Nederland tussen de Maas en de Duitse grens hier kilometers lang (slechts) 5 kilometer breed is en dat de grens alle bochten van de Maas exact volgt. Historische achtergrond: in 1815 wilden de grootmachten Oostenrijk, Frankrijk en Engeland niet meer dat Pruisen invloed op de Maas zou hebben. Daarom werd de natuurlijke grens van de rivier een kanonschot opgeschoven naar rechts. Nederland kreeg er dus een veiligheidsstrook land bij en plaatsen als Gennep, Arcen, Velden en Reuver werden van Duitse nederzettingen Nederlandse plaatsen.
We lopen door de uiteraarden dwars door velden vol wilde bloemen in diverse kleuren. In de verte zien we de hoge verkeersbrug van de A67 de Maas oversteken, tussen Duisburg en Antwerpen Venlo passerend. Tussendoor steken we ook nog wat boerenerven over waar het Pieterpad dwars overheen loopt en waar bewoners een toepasselijk straatnaambordje hebben opgehangen.
De skyline van Venlo komt steeds dichterbij en ongemerkt lopen we de stad in. In het Wilhelminapark staan veel grote, oude huizen onder grote, oude bomen.
De route gaat daarna dwars door het centrum. Venlo is een drukke stad, die door veel Duitsers wordt bezocht. We lezen 40.000 per week! Ook in de binnenstad veel mooie, oude gebouwen met bijzondere gevels. Hieronder een kleine selectie.
We checken in bij B&B Bruxelles, aan de Parade middenin het centrum. Het is boven een café en het ziet er goed uit. Daarna wandelen we door naar het station, stappen in bus 88 die ons (met airco) in 40 minuten terugbrengt naar Swolgen. Als we uitstappen blijken de Noord-Hollanders van het Pieterpadbankje ook in de bus te zitten. We zeggen elkaar tot ziens en rijden met de auto terug naar Venlo. Op één van de vele terrassen besluiten we deze succesvolle wandeldag met een heerlijk diner. Het Pieterpad lopen is écht een aanrader! Morgen weer verder, van Venlo naar Swalmen, net boven Roermond.
Ons eindpunt van vandaag:
Reactie plaatsen
Reacties
Wat een super leuk verslag weer!! Zo gezellig om te lezen en leuke en mooie foto's ook! Wel balen van je broek (Timo?) Hoop dat die bessenvlekken er weer uit gaan...!